Zalety desek Techniclic®
1. Padouk (paduk, padauk, padok)
Padouk to drewno o niespotykanej, wyraziście czerwonej barwie i przyjemnym migdałowym zapachu.
Drzewa padoukowe rosną w lasach deszczowych dorzecza Kongo, zwykle pojedynczo lub w niewielkich grupach Osiągają wysokość 30-40 metrów i średnicę pnia 0,6-1,2 metra. Pnie zwykle proste o cylindrycznym kształcie są pozbawione gałęzi do wysokości 10-20 metrów. Pnie oraz ich kora i liście wykorzystywane są w tradycyjnej medycynie i ziołolecznictwie, a także w obrzędach miejscowej ludności afrykańskiej. Padouk jest obowiązkowo używany przez kobiety z niektórych plemion w Kamerunie w uroczystościach związanych z narodzinami i za mąż pójściem. Amulety z tego drewna mają zapewnić płodność i dostatek.
Paduk to gatunek twardzielowy, posiadający dość szeroki biel, nawet do 15 cm. Drewno bielu ma kolor zbliżony do białego, później nieco ciemnieje przybierając szarawy lub żółtobrązowy odcień. Drewno to wyraźnie kontrastuje z drewnem soczyście czerwonej twardzieli. Tuż po ścięciu lub przetarciu, ew. przestruganiu świeże drewno twardzielowe ma kolor jasnoczerwony lub różowo-koralowy. Pod wpływem bezpośredniego działania światła słonecznego szybko ciemnieje do koloru purpurowo-brązowego.
Padouk to drewno ciężkie lub umiarkowanie ciężkie (klasa II lub III) o gęstośći dla stanu powietrzno-suchego ok. 700 kg/m3. Należy do drewna mało kurczliwego i charakteryzuje się niską wilgotnością punktu nasycenia włókien równą 20%. Średnia wytrzymałość na ściskanie wynosi ok.75 MPa a na zginanie statyczne aż 134 MPa. Drewno paduk jest drewnem bardzo trwałym wg PN EN 350-2:2000. Może pracować w kontakcie z gruntem ponad 25 lat. Trwałość tę można znacznie zwiększyć przez impregnację.
Drewno padukowe suszy się dobrze. Małe wartości skurczów i związana z tym stabilność wymiarowa ułatwia prowadzanie kolejnych operacji technologicznych. Drewno to jest prosto-włókniste (rzadziej trafia się drewno o lekko splątanych włóknach) ale ze względu na znaczną gęstość wymaga twardych narzędzi np. z ostrzami z węglików spiekanych. Podczas obróbki (piłowania, strugania, wiercenia lub szlifowania) drewno wydziela dość intensywny, bardzo przyjemny, migdałowy zapach. Jest on szczególnie mocny przy obróbce świeżego drewna. Mimo przyjemnego zapachu należy stosować środki ochrony indywidualnej bowiem powstający pył, u niektórych osób wywołuje problemy dermatologiczne.
Wygląd drewna
Biel - kolor zblizony do białego, później nieco ciemnieje przybierając szarawy lub żółtobrązowy odcień.
Twardziel - po przetarciu ma kolor jasnoczerwony lub różowo-koralowy, który silnie ciemnieje do barwy purpurowobrązowej.
2. Jaya
Drzewo Jaya (Pericopsis) wystepuje w klimacie równikowym, przede wszystkim w lasach tropikalnych Oceanii i południowo-wschodniej Azji (Indonezja, Malezja, Micronezja, Palau, Papua Nowa Gwinea, Filipiny, Sri Lanka). Rośliny te dorastają do 40m wysokości przy średnicy pnia 0,3 - 0,7m. Drewno należy do ciężkich i twardych a jego gęstość to 880 kg/m3. Biel dobrze widoczny, twardziel żółty, brązowy do szaro brązowego, z czasami lekko widocznymi słojami i cętkami.
Wysoka naturalna wytrzymałość oraz odporność ma drobnoustroje i szkodniki sprawiają, że idealnie nadaje się na konstrukcje zewnętrzne narażone na warunki atmosferyczne. Charakteryzuje się także wysoką odpornością na nasycanie środkami ochrony drewna. Jest stabilne wymiarowo po zabudowaniu. Nie posiada zapachu jednak świerze wydziela naturalne garbniki roślinne.
Nadaje się do wykonywania elementów konstrukcyjnych budowli, statków, łodzi, stolarki okiennej i drzwiowej, podłóg, tarasów i elewacji.
Ciężar właściwy (12% wilg.): 880 kg/m3
Kolory: brązowy z jaśnymi i ciemnymi przebarwieniami
Charakterystyka: twarde ale łatwe w obróbce oraz klejeniu, odporne na wodę i szkodniki.
3. Modyfikacja termiczna drewna (thermo)
Modyfikacja termiczna jest innowacyjną technologią mającą na celu poprawę właściwości drewna, dzięki czemu powstaje materiał o cechach wyższych od cech wielu gatunków drewna egzotycznego. Obróbka termiczna drewna następuje bez udziału środków chemicznych, jest to proces w pełni naturalny. Umieszczone w specjalnej komorze drewno poddawane jest działaniu temperatury zbliżonej do temperatury zapłonu. Skutkiem tego jest zmiana właściwości drewna, polegających na większej odporności na działanie wody i czynników biologicznych. W wyniku modyfikacji termicznej dochodzi do przyciemnienia koloru i do uzyskania barwy, która była dotychczas oferowana tylko przez gatunki egzotyczne.
Drewno termowane jest bardziej stabilne wymiarowo ze wszystkich rodzajów drewna - ich stabilność jest większa od plastiku, metalu a nawet betonu! Tarasy i elewacje wykonane z termodrewna charakteryzują się wysoką odpornością na biodegradację. Jest to produkt, którego nie trzeba zabezpieczać co jest dodatkową przewagą nad innymi gatunkami drewna. Olejowanie desek służy jedynie funkcji dekoracyjnej - bez zabezpieczania kolor drewna termo nabiera spektakularnej szarej barwy, nadając mu niepowtarzalny wygląd.
Poddanie drewna prawidłowej modyfikacji termicznej sprawia, iż nabierają one charakterystycznej ciemnobrązowej barwy przypominającej drewno egzotyczne. Istotniejsze są jednak powstałe dzięki obróbce termicznej zmiany właściwości drewna:
- Poprawa odporności na wpływ wilgoci - wilgotność równoważna jest o 50% niższa od drewna surowego ze względu na zmianę struktury komórkowej modyfikowanego materiału.
- Poprawa stabilności wymiarowej - kurczenie się i pęcznienie drewna jest o ok. 50% mniejsze od drewna surowego.
- Zmniejszona nasiąkliwość drewna.
- Poprawa własności izolacyjnych materiału
- Zwiększona odporność na działanie grzybów, sinizny, pleśni
Z drewna na skutek obróbki termicznej następuje usunięcie żywicy i substancji lotnych.
4. Ayous (Samba, Obeche, Abachi, Wawa, Arere, Dibaja, M'boto)
Drewno egzotyczne z Afryki zachodniej i centralnej. Drzewa osiągają wysokość do 50 m i średnicę do 2 m. Pień do wysokości 30 m pozbawiony sęków. Ciekawostką są napływy korzeniowe mogące sięgać 8 m wysokości.
Drewno kremowo-żółte z często występującymi "lusterkami" błyszczu. Strefy przyrostów nieregularne, dobrze widoczne. Biel i twardziel praktycznie nie różnią się. Rysunek drewna ciekawy ze względu na dość duże pory, które na płaszczyźnie są widoczne jako ciemniejsze nieregularne linie. Drewno Ayous jest bardzo miękkie, bardzo lekkie, giętkie i elastyczne. Posiada bardzo małą zdolność przewodzenia ciepła. Zapachem nie wyróżnia się.
Ayous jest drewnem łatwym w obróbce a co ciekawe charakteryzuje się niskim współczynnikiem nagrzewania. W związku z tym, że Ayous pozbawiony jest sęków oraz żywicy staje się przez to idealnym materiałem np. do zabudowy sauny. W stanie wilgotnym charakteryzuje się niską trwałością i małą odpornością na atak grzybów i owadów. Po wysuszeniu a zwłaszcza obróbce termicznej - trwałość dobra.
Łatwość obróbki, mała gęstość, jednolita jasna kolorystyka, niska naturalna trwałość, dobre barwienie i brak tendencji do paczenia się i pękania powoduje, że gatunek ten stosuje się głownie w przemyśle sklejarskim a także jako elementy do saun, palety, meble, skrzynki itp.
ciężar: 380 kg/m3
barwa: jasnożółta
biel: biało żółty
twardziel: biało żółta
włókna: proste lub lekko zawirowane
tekstura: średnio widoczna
suszenie: dobre, małe skłonnosci do paczenia się i pękania.
obróbka: łatwa
5. Termo jesion (ash thermo)
Drzewo jesion występuje w Europie, na Krymie i Kaukazie a także w Azji. To szybko rosnące, średniej wielkości drzewo o wysokości do 35m i średnicy do 1m.
Drewno jesion posiada strukturę pierścieniowonaczyniową - z pierścieniem dużych naczyń widocznych gołym okiem, rozpoczynających każdy przyrost roczny. Biel ma jasną barwę (kolor biały z odcieniem żółtego), twardziel od białej do jasnobrunatnej. Drewno jesionowe poddane obróbce termicznej zmienia swoją barwę na czekoladowo-brązową.
Jesion należy do drewna ciężkiego (klasa II). Ciężar właściwy przy wilgotności 12% wynosi 720 kg/m3. Posiada dużą wytrzymałość na zginanie, łatwy w obróbce, dobrze się szlifuje, jest sprężysty i łatwy w nasycaniu środkami ochrony drewna.
Deski zz termo jesionu są najbardziej stabilne wymiarowo ze wszystkich rodzajów drewna - ich stabilność jest większa od plastiku, metalu a nawet betonu! Elewacje drewniane wykonane z termo jesionu charakteryzują się wysoką odpornością na biodegradację. Deski wykonane z termo jesionu są produktem, którego nie trzeba zabezpieczać co jest ich dodatkową przewagą nad innymi gatunkami drewna. Olejowanie desek służy jedynie funkcji dekoracyjnej - bez zabezpieczania kolor termo jesionu nabiera spektakularnej szarej barwy, nadając mu niepowtarzalny wygląd.
Poddanie desek jesionowych prawidłowej modyfikacji termicznej sprawia, iż nabierają one charakterystycznej ciemnobrązowej barwy przypominającej drewno egzotyczne. Istotniejsze są jednak powstałe dzięki obróbce termicznej zmiany właściwości drewna:
- Poprawa odporności na wpływ wilgoci - wilgotność równoważna jest o 50% niższa od drewna surowego ze względu na zmianę struktury komórkowej modyfikowanego materiału.
- Poprawa stabilności wymiarowej - kurczenie się i pęcznienie drewna jest o ok. 50% mniejsze od drewna surowego.
- Zmniejszona nasiąkliwość drewna.
- Poprawa własności izolacyjnych materiału
- Zwiększona odporność na działanie grzybów, sinizny, pleśni
Z drewna na skutek obróbki termicznej następuje usunięcie żywicy i substancji lotnych.
Termo jesion idealnie nadaje się do zastosowania na zewnątrz. Drewno może być wystawione na działanie sił natury: deszczu, słońca oraz mrozu. Jest odporne na działanie bakterii, grzybów, pleśni co za tym idzie jest odporne na gnicie, co daje możliwość zastosowania go przy produkcji tarasów, elewacji budynków, mebli ogrodowych. Należy jeszcze dodać, że termo jesion w dużej mierze nie ulega odkształceniom, nie wypacza się i nie wykręca.
6. Modrzew syberyjski (Larix sibirica)
Modrzew syberyjski to gatunek drzewa z rodziny sosnowatych. Rośnie na Syberii, w Mongolii i Chinach. Drzewo w tak trudnych warunkach rośnie bardzo powoli, dzięki czemu jest bardzo twarde i gęste. Modrzew syberyjski różni się od europejskiego większą gęstością, węższymi słojami, wąską strefą drewna wczesnego, co ma znaczny wpływ na wytrzymałość drewna. Modrzew syberyjski posiada liczne, charakterystyczne dla tego gatunku słoje. Drewno jest mocno żywiczne (ale znacznie mniej niż odmiana europejska), ma kolor miodowy, wpadający w czerwień, odcień znacznie ciemniejszy od świerka. Drzewo osiąga wysokość 45m. Próby introdukowania tego modrzewia w Europie, w tym w Polsce nie powiodły się. Na Syberii żywicę tego gatunku pozyskuje się w celu żucia i wg producentów ma ona własności oczyszczające i dezynfekujące jamę ustną. Modrzew syberyjski ma podwyższone parametry wytrzymałościowe, dodatkowo z uwagi na dużą gęstość (gatunek wąskosłoisty) nie chłonie wilgoci oraz wody co sprawia, że jeszcze lepiej znosi trudne warunki atmosferyczne.
Dobre właściwości mechaniczne drewna połączone z naturalnym, pięknym wyglądem plasują dziś ten gatunek jako jedną z najciekawszych propozycji dostępnych na rynku. Wśród gatunków północnych i europejskich modrzew wyrobił sobie taką markę jak chociażby bangkirai czy teak wśród egzotyków, jest znany i ceniony jako pokrycie tarasów i fasad na całym kontynencie europejskim.
Ważnym tematem jest kwestia ceny – modrzew syberyjski plasuje się pomiędzy gatunkami takimi jak modrzew europejski czy świerk skandynawski a gatunkami egzotycznymi. Dobrze wchłania impregnaty konserwujące.
Charakterystyka:
7. Sosna żółta (yellow pine, Pinus ponderosa)
Jest to gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych (Pinaceae). Rośnie w bardziej suchych rejonach nadpacyficznej części Ameryki Północnej. Drzewo o powolnym wzroście, w młodym wieku stożkowate. Osiąga po 30 latach ponad 10 m wys. Jest odporne na mrozy i suszę.
Barwa żółtobiała, stopniowo ciemnieje pod wpływem warunków atmosferycznych do brunatnoczerwonej i brunatnoszarej. Słoje są bardzo wyraźne dzięki różnicy w zwięzłości i barwie drewna wczesnego i późnego. Na wszystkich przekrojach drewna mogą być czasem widoczne drobne wycieki żywiczne w postaci szklistych plamek lub smug. Typowymi wadami są: duża ilość żywicy, sinizna, sęki i skręt włókien.
Sosna należy do drewna umiarkowanie lekkiego (gęstość około 510 kg/m3) i średnio kurczliwego. Wilgotność punktu nasycenia włókien wynosi 28%. O wytrzymałości drewna sosnowego decyduje szerokość przyrostów rocznych i związany z tym udział zwartego drewna póżnego. Twardziel jest średnio odporna na działanie grzybów i trudna do nasycenia środkami konserwującymi. Biel natomiast nie posiada odporności na grzyby, za to łatwo ją nasączyć. Suszenie przebiega szybko ale powoduje odkształcenia i pęknięcia. Drewno sosnowe dobrze się barwi, jednak ze względu na różną intensywność wsiąkania w strefie bielu i twardzieli zaleca się stosowanie lakieru np. nitrocelulozowego, który zamknie pory drewna. Warstwę wierzchnią powinna stanowić powłoka z twardego lakieru. Lakier wodny może spowodować powstawanie smug.
8. Sosna północna
Właściwości drewna w największym stopniu zależą od klimatycznych warunków, w których ono rosło. Jak wiadomo, drzewo rośnie tylko latem. Jeśli lato jest długie, drzewo ma czas przybrać dosyć grubą warstwę drewna, kiedy zapada okres zimowy, wzrost zatrzymuje się – do następnego ciepłego okresu. Im miejsce wzrostu drzew położony jest bardziej na południe, tym lato jest cieplejsze i dłuższe, tym warstwa drewna, która przyrasta rocznie jest szersza. Im bardziej na północ tym okres letni jest chłodniejszy i krótszy, zima jest mroźna i surowa, w takich warunkach wegetacyjnych okres jest bardzo krótki. Dlatego roczny przyrost warstwowy drewna z północy jest mniejszy, rzadko przekracza 1 mm grubości. Takie drzewo rośnie bardzo powoli i ma drobno warstwową strukturę.
Te trudne warunki klimatyczne implikują bardzo korzystne dla człowieka właściwości drewna. Wskutek chłodnego letniego okresu włókna drewna, otrzymanego z północnego lasu są cienkie i przylegają jedno do drugiego o wiele bardziej, aniżeli w przypadku lasu południowego. Wynikiem tego jest wysoka gęstość drewna co przekłada się na jego twardość i wytrzymałość, są to cechy za które las ten jest najbardziej ceniony. Drobnowarstwowa i szczelna struktura warunkuje wyższy, mocniejszy i jędrny budulec. Dzięki tym cechom z lasu północnego produkuje się – kłody, belki, deski i inne wyroby najwyższej jakości. Elementy wykonane z północnego lasu służą dłużej aniżeli analogiczne wyroby z drewna pochodzącego z lasów o cieplejszych klimatach. Dzięki takiej strukturze drzew, w zimowym okresie, kiedy ruch płynów jest spowolniony, drzewo praktycznie nie chłonie wilgoci (nie rozmięka). Z tego powodu drewno z północny jest bardziej odporne na choroby grzybicze i pasożytnicze.
Drewno sosny północnej będące materiałem do produkcji desek rośnie w Skandynawii, gdzie klimat jest bardzo surowy, zimy długie i mroźne, a lato krótkie i chłodne. Drewno w tak trudnych warunkach rośnie bardzo powoli, dzięki czemu jest w miarę twarde i gęste. Deski z sosny północnej różnią się od desek krajowych większą gęstością, węższymi niregularnie rozmieszczonymi słojami, wąską strefą drewna wczesnego, co ma znaczny wpływ na ich wytrzymałość. Sosna północna posiada liczne, charakterystyczne dla tego gatunku duże i wyraźne słoje. Kolor surowego drewna występuje w odcieniu od jasno- do ciemno żółtego.
