Bangkirai

Drewno egzotyczne Bangkirai wywodzi się z terenów Azji południowo-wschodniej. Główna cecha tego rodzaju drewna to prosty układ włókien i gładka tekstura. Dzięki temu deski tarasowe z drewna Bangkirai posiadają jednolity koloryt i ścisłą powierzchnię. Drewno żywych drzew Bangkirai jest często zamieszkiwane przez owady, dlatego też w gotowych deskach można czasami zaobserwować otwory szpilkowe o średnicy 0,5 – 1,5 mm. Nie są one uznawane za wadę, ponieważ są na tyle małe, że nie będą widoczne dla użytkowników tarasu.

Bangkirai to gatunek drewna egzotycznego charakteryzujący się kolorem od od jasno- do ciemnobrązowego, sporadycznie przybierający odcień brązowo-żółty. Gatunek o zwięzłej i jednolitej budowie, nie podatny na impregnację bardzo twardy. Posiada wysoką odporność na ścieranie, uszkodzenia i zarysowania. jest naturalnie zabezpieczony przed niekorzystnym działaniem wody i wilgoci dzięki zawartym w nim olejkom oraz dzięki wysokiej zawartości krzemu. Jednak substancje te mogą być wypłukiwane z drewna, powodując odbarwienia lub korozję sąsiadujących materiałów. Bangkirai doskonale nadaje się na konstrukcje budowlane zewnętrzne i wewnętrzne spełniające bardzo wysokie wymagania wytrzymałościowe, między innymi z przeznaczeniem na tarasy, pomosty, zabezpieczenia nadbrzeży rzek, schody. Olejowanie jest zalecane jedynie dla zachowania naturalnej kolorystyki drewna co pomaga zapobiec procesowi patynowania powierzchni na kolor srebrno-szary.

Najczęściej spotykane wymiary desek bangkirai

19x90 mm
21x120 mm
21x145 mm
25x145 mm

Długości 2,4 - 4,8m

Cechy produktu, które nie są wadami desek Bangkirai to:
- tzw. pinholes (otwory szpilkowe).
- możliwe okresowe występowanie (najczęściej w okresie wysokich temperatur) pęcherzy żywicznych oraz wycieków żywicznych.
- możliwość występowania ciemnych plamek w wyniku rozwoju drobnoustrojów i bakterii występujących w klimacie środkowo-europejskim
- cechą normalną jest występowanie mikro spękań powstających na powierzchni deski
- nieznaczna krzywizna oraz inne odkształcenia
- czołowe pęknięcia
- ślady po wodzie, które znikną po przemyciu i zaolejowaniu deski.