Drzewa padoukowe występują w naturalnych siedliskach dorzecza rzeki Kongo w Afryce. Osiągają wysokość 30-40 m i średnicę pnia 0,6 - 1,2 m. Pnie zwykle są proste o cylindrycznym kształcie, są pozbawione gałęzi do wysokości 10-20 m. Oprócz zastosowań typowych dla drewna, padouk jest używany w medycynie oraz niektórych obrzędach rdzennej ludności afrykańskiej - stanowi cenny amulet odpędzający złe duchy i zapewniający dobrobyt.
Wygląd drewna może przybierać dwie formy: biel - kolor zbliżony do białego, później nieco ciemnieje przybierając szarawy lub żółtobrązowy odcień oraz twardziel - po przetarciu ma kolor jasnoczerwony lub różowo-koralowy, który silnie ciemnieje do barwy purpurowobrązowej.
Paduk to drewno ciężkie lub umiarkowanie ciężkie (klasa II lub III) o gęstości dla stanu powietrzno-suchego ok. 700 kg/m3. Należy do drewna mało kurczliwego i charakteryzuje się niską wilgotnością punktu nasycenia włókien równą 20%. Średnia wytrzymałość na ściskanie wynosi ok.75 MPa a na zginanie statyczne aż 134 MPa. Drewno paduk jest drewnem bardzo trwałym wg PN EN 350-2:2000. Może pracować w kontakcie z gruntem ponad 25 lat. Trwałość tę można znacznie zwiększyć przez impregnację.
